Gastblog Anneliese Vonk
Afgelopen herfst besloot ik me aan te melden voor de schrijfvakantie van mijn kleurrijke schrijfcoach Jolanda Pikkaart.
De locatie was knus, Brabants, met een goed bed en lekker eten… En natuurlijk de gezellige en lieve gastvrouw Rina.
Daar vijf volle dagen schrijven aan mijn boek, dat klonk goed. En ik wilde er ook even tussenuit, iets wat ik me de laatste zeven jaar niet meer had gegund.
Ik heb er geen moment spijt van gehad.
Een gouden randje
’s Ochtends, na het uitgebreide ontbijt, bespraken we eerst onze doelstellingen voor die dag. Jolanda stuurde, gaf tips en begeleidde ons door de dag heen. Maar onderling gebeurde er ook veel. Wij dachten gezamenlijk mee aan de verhaallijnen, probeerden samen oplossingen te zoeken en zorgden we voor nieuwe gezichtspunten. We werden er allemaal wijzer van.
Op het einde van de dag namen we alles nogmaals door, waar liepen we tegenaan, waar konden wij elkaar mee helpen. De professionele hulp van Jolanda daarbij gaf elke dag een gouden randje.
Ik heb veel geleerd die week, veel kunnen en mogen schrijven (in de natuur!), veel handvatten gekregen waar ik mee verder kon.
De knop ging om
In april ging ik weer naar de schrijfretraite. Want, Marjanneke, mijn hoofdpersoon, kan wel wat steun gebruiken 😊 En weet je wat er gebeurde? De knop ging écht om. In augustus stuur ik mijn hele manuscript naar mijn kleurrijke schrijfcoach. En in december verschijnt mijn boek. Het was het echt waard.
Anneliese Vonk is auteur van het boek:’ Was er maar een recept voor rouwen’ en schrijft nu een boek over het leven van haar overgrootmoeder Marjanneke.
P.S. 19 april is er weer een schrijfweek. Er is nog plek. Ga je mee?
Geef een reactie