Het is zondagochtend 6:00. Ik pak een boek en kruip op de bank met een kopje espresso. Ik ben meestal vroeg wakker. Het is heerlijk om in alle rust je dag te beginnen. Ergens halverwege een hoofdstuk check ik mijn mobiel. Het is nu nog het blauwe uur, een mooi moment voor fotografie. Ik blijf zitten. Dan zie ik op de weerapp dat het mistig is. Ik schiet mijn wandelkleren aan en pak mijn camera. Om 7.30 stap ik het bos in.
Drie dagen vol inspiratie, natuur en fotografie
De zon schijnt volop als ik de andere deelnemers ontmoet in Wapse. We schuiven de stoelen op het terras aan en delen onze ervaringen met fotografie. Er zijn veel beginners. Gelukkig. Ik was best onzeker.
Het programma van de driedaagse is druk en we hebben keuzestress. Kiezen we nu voor landschapsfotografie, de vogelhut of boomkikkers. Dat is het lastigste van deze dagen, maar ook de kracht. Voor mij is het achteraf heel duidelijk waar ik wel en waar ik niet mijn camera voor pak.
Ik laat los…
Overal liggen blaadjes, op de grond net zoveel als aan de boom. Het is de tijd van loslaten. En daar zit ik middenin.
Kleuren van de herfst
Om mij heen veel geel, oranje rood en bruin. Vooral dat laatste raakt me. Want normaal draag ik nooit bruin, en nu heel regelmatig. De kleur van aarde. ‘Waar is dé kleurrijke schrijfcoach?’[Lees verder…]
Mijn pad
Daar sta ik dan. Overal om mij heen is zand. Niet alleen onder mijn voeten, maar ook in mijn haren en aan mijn huid. Ik probeer het af te kloppen, maar het lijkt vastgekleefd. Ik kom er niet meer vanaf.[Lees verder…]
Voetstappen
Mijn voetstappen tonen mijn pad op het strand.
Als bewijs voor mijn bestaan.
Van een afstandje kijk ik naar mijn gelopen route langs de kustrand.
Nu komt het water steeds dichterbij.
Af en toe knabbelt deze iets van mijn voetspoor af.
En dan drie grote golven en weg is het.
Heb ik hier wel gelopen?
Waar ben ik gebleven?
Ik kies voor de andere kant en zet een stap.
Kijk! Daar ben ik weer, maar nu volg ik een ander pad.
Hoe zet je Word in voor je boek?
Als Auteur en schrijfcoach werk ik meestal in Word. Net als veel redacteuren en uitgevers. Dat gaat prima tot ik veel wijzig in de volgorde en dat gebeurt natuurlijk regelmatig. Laten we dan ook maar niet hebben over de inhoudsopgave, want daar in wijzigen had ik wel opgegeven.
Gelukkig schreef een klant van mij een heel praktisch boek over Word en zij herkende meteen mijn probleem. Dus vroeg ik Joyce Dunnewold om een blog hierover te schrijven, zodat iedere auteur in de toekomst weet hoe je Word inzet voor je boek.
De minibieb, een kastje vol inspiratie
Mijn boekenkast staat vol met boeken van klanten, schrijfboeken, boeken over fotografie, natuurboeken, romans en thrillers. Natuurlijk heb ik die nog niet allemaal gelezen. Want loop ik een boekwinkel binnen, dan komt er zeker eentje bij. Daarnaast heb ik altijd een e-reader in mijn tas, met heleboel (legale) boeken. Dit naast mijn schrijfboekje, waar ik notities in maak voor mijn eigen schrijfsels. Maar je hebt natuurlijk nooit boeken genoeg.
Dus ik geef het toe. Ik heb weer een nieuwe hobby, ik speur graag naar miniatuur biebs. Dat zijn kastjes van particulieren met boeken die je kunt ruilen. Als ik niet in de natuur wandel, heb ik wel een doel nodig en die heb ik nu gevonden.
Mijn boek hoef je niet uit te lezen
Bloggen moet, als je een boek schrijft
Helaas ik zie het zo vaak. Heel veel aandacht voor het schrijven van een boek. Boekpromotie tot het boek verschijnt en daarna leunt de auteur achterover. Zo zonde, want je boek verkoopt zich niet zelf. Boekmarketing start bij het eerste woord en eindigt niet. Vandaar mijn stelling: bloggen moet, als je een boek schrijft!
Nieuw leven – elfje -inspiratie
Een schrijfvakantie op een prachtige plek en met bijzondere mensen inspireerde mij tot het schrijven van een elfje. Wil jij ook elfjes schrijven? In mijn boek ‘Ik heb altijd schrijfinspiratie’ lees je er meer over.
Natuur
Nieuw leven
Duurzaamheid en verbinding
Texel op zijn best
Schrijfinspiratie
- 1
- 2
- 3
- …
- 40
- Volgende »