In onze tuin staat een walnotenboom. Jaren geleden kreeg onze zoon Sem hem voor zijn verjaardag van onze vrienden Wim en Rina. De boom was klein, net als onze zoon toen. We schepten een gat achter in de tuin en daar mocht het boompje groeien. In de twee jaar die volgden zochten de wortels een plek in de grond en verschenen er steeds weer nieuwe takken. Maar de plek was niet zo handig helaas. Dus vroegen wij advies aan een tuinman.
Wat kan een schrijfcoach doen voor jouw boek?
Als schrijfcoach zie ik heel wat boekideeën voorbijkomen. Soms zie ik dan meteen al een plaatje voor me van het eindresultaat, het boek in de schappen. Andere keren blijft het een vaag idee, voor een veel te brede doelgroep. Dan kriebelt het in mij om advies te geven, zodat er een concreet en levensvatbaar boekidee ligt en de schrijver aan de slag kan. Want alleen dan kunnen de lezers straks genieten van deze verhalen of aan de slag met de tips.
Heb jij een verhaal te vertellen?
Gastblog Judith de Bruijn
Er is iets dat ons verbindt als auteurs: wij hebben een verhaal te vertellen. Een verhaal waarvan we denken dat het zo belangrijk is, dat veel meer mensen het moeten kennen. Dus schrijven we het op, laten het in 1000-voud dupliceren en spannen ons in om 1000 lezers te vinden die ons verhaal willen lezen. Een helse klus, maar het verhaal moet verteld worden.
[Lees verder…]
Laat jij je ideale lezer op een dichte deur bonzen?
Wat afgelopen week het meeste indruk op mij heeft gemaakt zijn de twijfels die experts vaak hebben als ze een boek willen schrijven. Zoals Annemiek; zij geeft al jaren trainingen aan hoog sensitieve vrouwen. Ze wil ook al jaren een boek schrijven om nog meer vrouwen te bereiken en zichzelf als expert te positioneren. Toch blijft ze maar twijfelen, uitstellen en…
af en toe zet ze de deur op een kier. Maar daarna gaat hij weer dicht. Jammer voor haar ideale lezer. Wie gaat nu al die hoog sensitieve vrouwen helpen?
[Lees verder…]
Schrijf jij het perfecte boek?
Voor mij ligt een prachtig notitieboek. Op de cover staat een dame in een knalrode jurk. Het boekje glanst. Het roept: schrijf in mij! Dat lijkt me een goed plan. Maar wat? Ga ik het gebruiken voor blogs, voor mijn huidige boek of voor iets anders? Ik doe niets. Het notitieboek is zo mooi. Wat als ik iets verkeerd doe? Herken je dat, die hang naar perfectie?
Hoe zorg je voor commitment bij het schrijven van je boek?
Ik sta vroeg op. Elke dag tussen 5:00 en 6:00 uur en dan schrijf ik. Ik schrijf aan mijn boek, ik blog of ik schrijf zo maar iets. Het staat ook als taak in mijn agenda. Net als mijn meditaties en mijn focusuren. Zo zorg ik voor commitment bij het schrijven van mijn boek. Ben ik zo gestructureerd en bruis ik van discipline? Nou, eigenlijk niet. Maar ik weet dat ik mij anders door de waan van de dag laat leiden.
Kijk eens wat vaker in de spiegel voor je boek
In mijn schrijfhuisje geniet ik van het uitzicht. De inrichting inspireert mij, ook na bijna een week ontdek ik steeds weer iets nieuws. Er zijn zoveel details. Ik vermoed dat de eigenaar hele bijzondere reizen heeft gemaakt.
Schrijven met uitzicht
Schrijven kan ik overal, maar er zijn natuurlijk schrijfplekken die wel heel inspirerend zijn. Zo schreef ik met uitzicht in Ruino (Italië). ‘s Morgens om 6 uur begon ik met een meditatie en daarna ging ik schrijven. Ik schreef er aan mijn nieuwste boek en genoot van het uitzicht, de natuur en de rust. Ik deel deze fijne schrijfplek graag met jou.
Ga eens op pad met je ideale lezer
Jolanda met Vicky Kwaaitaal www.verliefdopjeleven.nl
Ik ben dol op artiestenuitjes. Met mijn notitieboekje en pen ga ik schrijven op het strand, in het bos of op een terras. Inspiratie is dan overal. Een andere keer ga ik naar een museum of teken ik een situatie uit mijn boek.
Schrijfzin aan zee
Als ik naar het strand ga dan krijg ik schrijfzin. Mijn pen tintelt in mijn strandtas. Mijn notitieboek springt bijna mijn tas uit.
‘Ja, ik wil!’
Hoor ik. ‘Nog even geduld,’ fluister ik. ‘We zijn er nog niet.’
[Lees verder…]
- 1
- 2
- 3
- …
- 23
- Volgende pagina »
