Te midden van een wereld die overspoeld lijkt te worden door zwaar en overweldigend nieuws, fluistert de natuur een ander verhaal. Een verhaal van volharding, van een nieuw begin en hoop.

Vroeg in de ochtend check ik het nieuws en social media, het is veel te veel. Ik pak mijn camera en een schrijfboekje en ga naar buiten.

#NewBeginnings

 

Een belofte

Daar, in het zachte ochtendlicht, schittert een jong blad, omhuld door rijp. De ijskristallen vangen het licht als talloze kleine diamantjes, fonkelend in de kou. Dit blad weet niets van de chaos van de wereld. Het weet alleen dat het gegroeid is, tegen de nachtelijke vorst in, en dat de zon het straks zal verwarmen. Het staat er, teder en sterk tegelijk, als een belofte dat na de kou altijd warmte volgt.

De natuur laat je zien dat er altijd een nieuw begin is. Dat zelfs in het broze, in het kleine, een kracht schuilt die doorgaat, die zich opent naar het licht. Zoals de seizoenen zich om je heen blijven ontvouwen, zo draag je ook de mogelijkheid tot verandering in jou.

Blijf kijken, naar de kleine momenten en de verwondering in de natuur. Om te zien hoe schoonheid zich aandient in de kleinste details. En om te weten: er is altijd hoop, misschien wel  verborgen in een fonkelend blaadje rijp.

Het leven op de aarde is zo de moeite waard is. Blijf dat koesteren.

#NewBeginnings25

Omdat ik uitga van het goede, het kleine, soms gewoon om de hoek. Deel ik foto’s en teksten met #NewBeginnings25
In het Engels omdat de hele wereld wel wat meer schoonheid en hoop kan gebruiken.

Doe je mee?