Ik laat mijn camera uit

Het is zondagochtend 6:00. Ik pak een boek en kruip op de bank met een kopje espresso. Ik ben meestal vroeg wakker. Het is heerlijk om in alle rust je dag te beginnen. Ergens halverwege een hoofdstuk check ik mijn mobiel. Het is nu nog het blauwe uur, een mooi moment voor fotografie. Ik blijf zitten. Dan zie ik op de weerapp dat het mistig is. Ik schiet mijn wandelkleren aan en pak mijn camera. Om 7.30 stap ik het bos in.

Paddenstoelen in de mist

De zon komt langzaam op en de weilanden zijn omringd met mist. De paarden en koeien leven even in een andere wereld.

Tussen de bomenrij staat een vliegenzwam. Daar ligt ik dan, op een vuilniszak op de grond te genieten. De opkomende zon, de mist en de prachtige paddenstoel. Mijn camera ratelt op zoek naar de perfecte foto. Ik voel euforie. Wat fijn dat ik zo vroeg al naar buiten ging.

Een sprookjeswereld

Ik heb al aardig wat fototrips gemaakt. Naar Drenthe, Flevopolder en Noord-Holland. Houd het klein hoor ik vaak. Op 15 minuten van mijn huis maak ik 356 foto’s van paddenstoelen, het landschap en dieren. Het ochtendlicht zorgt voor een sprookjesachtige sfeer.

Het bos hier is in het weekend vooral vol met mensen die hun honden uitlaten. Het is nog vroeg, dus ik kom er maar een paar tegen. Een vrouw gooit een bal weg, haar hond rent er achteraan. ‘Wat is het mooi vanochtend, hé. Jammer dat ik niet kan fotograferen, maar ik geniet wel van het uitzicht. Fijn dat ik de hond uit moest laten.’

‘Ja en ik laat mijn camera uit’, zeg ik met een glimlach.

Langzaam loop ik terug naar huis, het is al veel drukker in het bos.
Thuis kruip ik weer op de bank. Dit keer met mijn laptop en ik laad mijn foto’s in Lightroom classic. Welke foto’s zijn het waard om te bewaren is de vraag. Volgende keer ga ik weer lekker vroeg naar buiten.

Foto Katleen Schiepers

Jolanda Pikkaart met haar Sony RX 10 IV