Tweeënhalf jaar is het nu geleden. En ik heb nog steeds vlinders in mijn buik, misschien wel meer dan toen. Hoewel het niet meer dezelfde is, maar nummer 3 is het echt voor nu. Nee, ik laat schrijven niet los en mijn partner en ik zijn al heel lang bij elkaar en dat blijft zo. Alleen, ik verloor daarnaast mijn hart aan fotografie.
Hoe het begon
Juni 2021 besloot ik minder hard te gaan werken. Als natuurliefhebber fotografeerde ik veel met mijn mobiel, dus het was tijd voor een camera. Natuurlijk ken ik mijn beperkingen, als ADHD’er zag ik niets in losse lenzen, dus het werd een Sony RX 10 3. Ik volgde diverse fotoworkshops en tijdens een fotoreis in Drenthe in 2022 ontdekte ik verschillende facetten van fotografie. Ik wilde meer, dus stapte ik over naar de Sony RX10 4. Nog steeds alles in één, lekker makkelijk.
De volgende stap
Januari 2023 starte ik met de opleiding ‘Grip op groei‘ omdat ik niet alleen meer wilde leren, maar ook wilde ontdekken wie ik nu was
als fotografe en welke stijl bij mij hoorde. Dat was en blijft een ontdekkingstocht, maar ik ging zeker uit mijn comfort zone. Van creatieve fotografie ging ik aan bleek al snel. Ik droomde van bijzondere lenzen, dubbele belichting en meer. Mijn camera was zo fijn en praktisch, maar helaas niet meer genoeg. Dus ging ik toch overstag en kocht een Canon R6II met losse lenzen.
Er ging een wereld voor me open. Van wildlifefotografie werd ik al erg blij, maar nu had ik ook een macrolens. Die kon ik overal gebruiken, in mijn tuin, de moestuin van het kasteel of in het bos voor paddenstoelen. Daarnaast heb ik tegenwoordig ook een Helioslens. Dat is een lens van 42 jaar oud die zorgt voor een andere scherpte-diepte en veel bokeh. Dus weer nieuwe mogelijkheden.
Rust in mijn hoofd
Een paar keer per week ga ik in mijn pauze naar buiten met mijn camera met macrolens. Gewoon alleen lekker in de natuur. Mijn drukke hoofd wordt daar zo rustig van. De focus op dat wat ik tegenkom of iets dat ik vantevoren heb bedacht. Bijvoorbeeld voor mijn waterproject voor Grip op groei. Daarnaast ga ik regelmatig op pad met fotomaatjes en mijn telelens. Ook fotoreizen horen er bij. Dus ik ging met Naturetalks naar Schiermonnikoog en Helgoland. Ik lees over fotografie, volg cursussen en mijn camera zit bijna altijd in mijn tas.
Hoe nu verder
Dit is nog maar het begin. In januari is mijn eerste winterreis naar Griekenland en Bulgarije voor het fotograferen van gieren, notenkrakers en kroeskoppelikanen en ik ben bezig met fotowedstrijden. Dit gaat niet meer over. Natuurfotografie speelt een belangrijke rol in mijn leven. Ook schrijven blijft. Voor mijn waterproject maakte ik macrofoto’s en haiku’s. Fotograferen en schrijven vullen elkaar geweldig aan. In de toekomst zou ik ook graag foto’s willen verkopen. Plannen heb ik genoeg.
Verwonderen, verbinding en verhalen vertellen…
Naast genieten van de natuur en fotografie wil ik ook verhalen vertellen en anderen verwonderen en inspireren, zodat ook jij de kracht van de natuur voelt.
Zeehond op het strand van Ameland
Jolanda Pikkaart – Natuurfotografie
Geef een reactie