De natuur als avontuur
Als kind ging ik met mijn vader de natuur in. Voor hem waren er geen grenzen. We struinden door de bossen van Joegoslavië. Ik voelde kriebels in mijn buik, want mijn vader had verteld dat er beren waren en wolven. In Frankrijk ontdekten we een garage met een auto, de ingang werd versperd door een flinke boom. In Italië staken we de rivier over, hangend aan een tak, die tak begaf het door het gewicht van mijn vader. Gelukkig waren zijn kleren snel weer droog. IJskoude meren in Zwitserland, broos ijs in Nederland en donkere grotten met geschrokken vleermuizen. Avontuur staat bovenaan in het woordenboek van mijn vader. Spannend was het zeker, maar we zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Mijn vader is bijna 84 en hij rijdt nog regelmatig op zijn knalgele motor naar mooie plekken.
Soms lukt het schrijven even niet! Wat doe je dan?
Je hebt alle tips opgevolgd, je start ’s morgens al met schrijven, social media staat uit, er branden kaarsjes, en er klinkt een zacht muziekje. Geweldig! Nu komt die flow op gang natuurlijk…Alleen, je papier of scherm blijf leeg. Help! Wat doe je nu?
Hoe kom je aan inspiratie bij het schrijven?
Je bent vroeg opgestaan om eindelijk die blog te schrijven of het is tijd voor het volgende hoofdstuk van je boek. Alleen, je hebt werkelijk geen idee wat je zou moeten schrijven. Waar is je inspiratie gebleven?