Vandaag denk ik aan verhalen van toen. Aan mijn oma, haar zus overleed in de Eerste Wereldoorlog aan de honger. Aan mijn moeder die als kind tijdelijk op het platteland woonde, zodat ze voldoende te eten kreeg. Aan mijn tante die overleed bij een bombardement. Aan iedereen die leed of voor de vrijheid streed. En altijd aan Anne Frank. Ik las haar dagboek toen ik dertien was en werd geraakt en wilde schrijven…
De verhalen zorgen ervoor dat we niet vergeten en weten dit mag nooit meer gebeuren. Dus deel de verhalen van toen en deel je verhalen van nu.
Want die zijn ooit de verhalen van toen.
Jaaa, mooi Jolanda! Juist in deze tijd realiseer ik me dat zo sterk. Het zijn niet de polemieken op social media die herinnerd zullen worden, het zijn de persoonlijke verhalen en ervaringen die blijven
Ja, zo is het. En bedankt voor het haakje.