Katinka wil schrijfster worden. De verhalen komen zomaar op in haar hoofd, maar ze weet niet goed hoe ze ze op papier moet zetten. Gelukkig is haar overbuurvrouw Lidwien een beroemd schrijfster. Katinka gaat vaak bij haar langs en helpt haar in ruil voor schrijflessen in de tuin. Ondertussen leert Katinka wat show, don’t tell en kill your darlings betekenen voor je boek. En wat de functie is van staccato en wat dat heeft te maken met ritme.
Best lastig als je moeder dood is.
Dat is de eerste zin uit het boek. Je zit meteen midden in het verhaal. Katinka neemt je mee in haar leven en dat van haar vader en haar broertje Kalle. Haar moeder is al 10 jaar dood en Katinka mist haar. Ze bouwt een band op met Dirkje, de vriendin van haar vader. Ze leert om te schrijven en wordt de hoofdpersoon van haar eigen boek. Ze worstelt met zinnen en de adviezen van Lidwien. Sommige stukken uit het boek heeft ze wel 10 keer aangepast. Pas aan het eind van het boek weet ze dat ze per ongeluk een boek heeft geschreven.
Waarom zou je dit boek lezen?
Waarschijnlijk schrijf jij een boek over je expertise. Je wilt helemaal geen schrijver worden, maar wel je kennis delen in een boek met impact. Want je wil met jouw boek je lezers helpen om nieuwe stappen te zetten in hun zakelijke of persoonlijke successen. Toch deel ik dit boek hier want:
- Het is het leukste boek over schrijven dat ik ken.
- ‘Show, don’t tell‘ is een techniek die jij ook kunt gebruiken.
- Dialogen kunnen ook een onderdeel zijn in non-fictieboeken.
- Misschien heb jij een zoon of dochter die graag fictie schrijft?
- Het boek is weg leuk om te lezen.
‘Hoe ik per ongeluk een boek schreef’ is een jeugdboek over rouwverwerking, voor alle leeftijden. Bovendien is het een boek over schrijven. De teksten van Katinka staan in het blauw gedrukt. Zo leer je haar goed kennen en zie je hoe ze de adviezen van Lidwien toepast. Ik las het boek in de trein en moest soms grinniken en een keer stiekem een traan wegvegen.
“Ga maar gewoon schrijven”, zegt Lidwien.
Het boek nodigt je uit om zelf ook te gaan schrijven. Er zit zelfs een speciaal schriftje bij.
“Als schrijver bedenk je niet alleen wat je gaat opschrijven, maar ook en vooral wat je weglaat”, zei Lidwien.
En zo is het. Ik heb genoten van het boek Hoe ik per ongeluk een boek schreef en van de manier waarop Annet Huizing de schrijflessen in het verhaal verwerkt. Een aanrader voor toekomstige schrijvers. En ik ben een beetje van Katinka gaan houden.
Dat was het dus! Het maakt niet uit waarover je schrijft. Het gaat erom hoé je het opschrijft.
Wat is jouw favoriete schrijfboek? Reageer onder mijn blog.
Jolanda Pikkaart – dé kleurrijke schrijfcoach
Interessant blog en boek Jolanda. Dank je wel voor je tip.