Mijn Boekplanner zit in een map, al een tijdje eigenlijk. Het is tijd om de map te openen. Ik blader er in en glimlach. December 2018 ging ik naar een huisje in Zeeland om mijn boek af te ronden en pas nu is mijn boek bijna klaar. Geloof me, ik ken jouw gevoel. Ik heb ook een schrijfcoach nodig en af en toe een schop onder mijn kont.
De wind door je boek
Ik loop op het strand van Scheveningen. Zonder hoedje, want anders ligt hij zo in zee. Ik tuur naar de verte, naar de overkant die zich van ons distantieert. Mijn oorbel zwaait heen en weer en mijn kapsel verandert in een woest gebeuren.
Zorg dat jouw boek er wél komt
Droom jij al jaren van het schrijven van een boek of blijf je steeds ergens halverwege steken? Zorg dat jouw boek er wél komt in 2020!
Zie het voor je, je staat op het podium met jouw boek in je handen. Start met de oefening in mijn video hieronder. Ik wens je een kleurrijk 2020 en een mooi boekjaar.
Start jouw jaar met een gratis boeksessie en/of schaf het boek aan.
Beken kleur met je boek
‘Je onderscheidt je als schrijfcoach in ieder geval met je uiterlijk’ schrijft een nieuw LinkedIn-contact in een persoonlijk bericht.
Mijn vingers blijven hangen boven mijn toetsenbord. Bijna raken ze de toetsen al om een scherp bericht terug te schrijven. Ik lees het bericht nog een keer. Haar reactie zegt meer over haar dan over mij.
Zij heeft het niet begrepen. Natuurlijk heb ik vaak kleurrijke kleding en haar. Maar dát maakt mij niet dé kleurrijke schrijfcoach. En kleurrijk gaat niet alleen over mij, maar ook over mijn klanten.
Met Matthijs of Humberto aan tafel?
Ze zit tegenover me aan de keukentafel. Want haar boekidee is niet geschikt voor een openbare gelegenheid had ze gezegd. Ze begint tegen mij te praten. Ik luister bijna ademloos. En dat is normaal lastig als ADHD’er.
‘Wat een verhaal’, zeg ik en leun achterover. ‘En het is zo actueel’.
Schrijven in de herfst
Het waait. De wind waait mijn hoofd leeg. Bladeren in alle kleuren dwarrelen om me heen. Rood, okergeel en roestbruin zijn de kleuren die mij nu inspireren.
Loslaten
De herfst is een tijd van loslaten. De bomen verliezen hun blad en de vraag is, waar wil jij afstand van nemen?
Zie jij de vogel al?
Ik kijk tijdens mijn schrijfweek nog een keer naar de steen. Hoe krijgt iemand een figuur uit zoiets, vraag ik me af. “Ik zag meteen een vogel in de steen’ zegt de dame, terwijl haar handschoenen de vogel liefdevol aanraken. Ik kijk nog een keer, nu zie ik het ook wel. “Alleen, eigenlijk was het een vrouwenlichaam, de vleugels zaten te laag en nu is de staart afgebroken.” De vrouw kijkt even weg.
Ik snap haar frustratie wel, maar voor mij ligt toch een vogel, zoals ik die niet uit een stuk steen kan toveren.
Naast mij staan de deelnemers van mijn schrijfweek. Ineens weet ik het. Ook wij creëren vanuit leegte. We doen allemaal hetzelfde. We zien het al voor ons, voor het er is.[Lees verder…]
Waar is hier de nooduitgang?
Ik geef het toe, ik ben niet dol op vliegen. Het is te hoog en ik heb geen controle over de situatie. Maar als je Griekse eilanden wilt bezoeken, dan is het wel de beste optie. Skiathos is klein. We hebben het niet over een vliegveld, maar over een landingstrip.
We vliegen over het water. De wielen klappen uit, de motoren brullen. Ik heb vaker gevlogen, maar als de wielen de grond raken, remt de piloot ongekend hard.
Ben jij een stoere schrijver?
Als ondernemer werk ik veel thuis. Dat is fijn, maar het zorgt ook voor een risico. Mijn werk is altijd dichtbij, dus vrij zijn is lastig. Na een vakantie in Griekenland was ik nog een paar dagen vrij. Mijn boek lag al bij de proeflezers, dus schrijven deed ik even niet. Mijn computer lonkte…
Ik zoek afleiding op Facebook en plotseling valt mijn oog op een bericht: ‘Ik heb een vrijkaartje voor dierenpark Amersfoort, wie gaat er mee?’ Het bericht is van klant en auteur Marieke Simons. Ik weet dat ze twee leuke kinderen heeft. Dus ik zeg ja. Ik ga een dagje uit!
Ben jij mijn ideale klant?
Ik ben net terug van een geweldige vakantie op Skopelos en Skiathos. Twee Griekse eilanden in de Egeïsche zee. Er was rust en ruimte, daar groei ik van. Ik zag, rook, voelde, hoorde en proefde nieuwe dingen en ik schreef, aan mijn boek en een rij blogs voor jou. En natuurlijk ging mijn hoofd weer bruisen van nieuwe boekideeën en manieren om jou te helpen bij het schrijven, promoten en publiceren van je boek. Terwijl mijn blik afdwaalde over het blauwgroene water, ging ik terug naar de kern. Wie ben ik nu en wie is mijn ideale klant?
