Soms is ze er ineens weer. Dat verlegen meisje met haar bril en scheve pony. Bijvoorbeeld na negatieve feedback of een conflict. Ze sluipt door de gangen op school. Misschien dat ze de pesters vandaag
Als ik dinsdagavond ga slapen voel ik het al. Ruimte in mijn hoofd en vlinders in mijn buik. Nog even en dan is het mijn ontprikkeldag... Als ondernemer, auteur, fotograaf, moeder en adhd'er heb ik
Sinds een jaar of drie fotografeer ik fanatiek. Als ADHDér vind ik heel veel leuk. Dus besloot ik om een opleiding te volgen om achter mijn eigen stijl van fotografie te komen.Nu dat was een
Overal liggen blaadjes, op de grond net zoveel als aan de boom. Het is de tijd van loslaten. En daar zit ik middenin. Kleuren van de herfst Om mij heen veel geel, oranje rood en
Daar sta ik dan. Overal om mij heen is zand. Niet alleen onder mijn voeten, maar ook in mijn haren en aan mijn huid. Ik probeer het af te kloppen, maar het lijkt vastgekleefd. Ik
Mijn voetstappen tonen mijn pad op het strand. Als bewijs voor mijn bestaan. Van een afstandje kijk ik naar mijn gelopen route langs de kustrand. Nu komt het water steeds dichterbij. Af en toe knabbelt
Foto’s Ineke Swart Op dit moment werk ik aan 2 boeken tegelijk, een non-fictie boek en een fictieboek. Dat non-fictieboek is geen probleem, maar een fictieboek publiceerde ik nog niet eerder. De personages
Heb is alweer februari. Heb jij nog goede voornemens? Of zijn die al gestrand? Ik niet. Wel plannen. Ik schrijf dit jaar een nieuw manuscript en volgend jaar publiceer ik dat boek. Dit jaar komt
Heb jij een boekidee en heb je dat al heel lang? Of ben je al begonnen met het schrijven van je boek, maar heb je het laten liggen? Wat als iemand anders straks jouw boek
Daar zit je dan weer, aan je bureau, de keukentafel of ergens buiten op een bankje met je notitieboek en een pen. Een boek schrijven is maar een eenzaam gebeuren. Het is ook allemaal lastig
© Copyright 2024 Jolanda Pikkaart
