Van projectplanning tot uitstelgedrag…

Wat leer je van het schrijven van een boek?Een boek schrijven, dat wilde ik al vanaf mijn 13e. Een roman dan natuurlijk. Ik schreef korte verhalen, artikelen, blogs, maar geen boek. Natuurlijk begon ik wel, maar ergens tijdens het schrijfproces bleef het weer liggen. Tot najaar 2012. Toen begon ik aan mijn boek ‘Met je smartphone het bos in’. Mei 2013, nee september 2013, maar uiteindelijk werd het pas 12 maart 2014 voor mijn boek ‘Met je smartphone het bos in’ werd gepubliceerd. Eindelijk…

Geef je boek prioriteit!
Wat je ook doet, het belangrijkste is dat je het prioriteit geeft. Je zult moeten kiezen. Zolang je het schrijven van je boek niet op nummer 1 zet, komt er altijd iets tussendoor. Daarom was ik zolang bezig. Want die ene opdrachtgever, tja vakantie, een weekje pauze… Dat werd dus anderhalf jaar. Als je een afspraak hebt met een klant of een goede vriendin, dan houd je je er toch ook aan? Waarom dan niet aan een afspraak met je zelf?

 Van uitstel komt (bijna)afstel
Dagelijks schrijven, al is het maar een kwartier, dat is mijn advies. Je blijft dan dicht op je verhaal, en als je in de flow komt schrijf je gewoon langer. Als je maar blijft uitstellen, is een boek schrijven ook echt meer werk. Bij mijn boek was dat zeker zo, er waren alweer nieuwe apps, of wijzigingen. Daarnaast ben je er gewoon uit. Dus je moet je eerst weer inlezen, voor je kunt gaan schrijven. Elke dag schrijven, al is het maar een kwartier, zo komt dat boek er wel.

Maak een plan
Een belangrijk onderdeel bij een boek schrijven is een boekplanning. Wanneer wil je je boek afhebben? Hoeveel tijd is er nodig voor het schrijven, boekpromotie, eindredactie en de vormgeving? Plan dit allemaal in, maak ook ruimte voor onverwachte zaken, en nu weet je de datum van je boekpresentatie ;-) De volgende stap is je aan die planning te houden, en niet zoals ik steeds de datum doorschuiven. Deel die datum daarom met anderen, dan kunnen zij je er aan houden en schrijf het in je Boekplanner.

Hulp van anderen
Schrijven van een boek. Je kunt het alleen. Nu heb ik hulp gekregen voor de eindredactie, foto’s en opmaak, maar een schrijfcoach was toch ook fijn geweest. Iemand die advies geeft over hoe je een boek schrijft, boekpromotie en meer. Maar het was een mooie les. Dit keer heb ik een strakke planning, en schrijf ik elke dag. Hulp van anderen kun je ook op een andere manier invullen. Door een schrijfbuddy te zoeken. Even sparren, elkaar inspireren of aansporen. Maar er is nog veel meer steun. Weet je de titel al? Maak een Facebookpagina, en vraag je fans om steun. Deel wanneer je boek af is, noem die datum. Toen ik echt geen ruimte meer had, en mijn boekpresentatie was gepland, ging ik als een trein.

Frustraties en geluk delen
Wat ik ook geleerd heb is hoe belangrijk de steun van je partner en/of gezin is. Daar zat ik dan in mijn schrijftorentje, mijn eten werd gebracht. Of de kinderen mochten bij vrienden spelen, zodat ik door kon schrijven. Ik heb mijn frustraties en tranen gedeeld omdat ik mijn moeder niet meer het eerste exemplaar kon geven, maar ook mijn boek en mijn succes of berichten van de pers. Zoek supporters bij je familie en vrienden.

Kiezen voor jezelf
Hoe dan ook, tijdens het schrijven van je boek loop je ook tegen je eigen zwakheden aan. Kies voor jezelf en je boek. Niet iedereen zal dat begrijpen, maar de mensen die van je houden wel. En als dat boek dan helemaal af is, dat gevoel, dat is heel bijzonder. Dan heb je het toch maar gedaan. Een boek geschreven over je expertise, je kennis gedeeld. En dan lijken andere dromen ook weer een stap dichterbij. Want je weet, als ik echt iets wil dan lukt het!