Als klein kind zat ik als er bezoek kwam al bij de deur met een boek te wachten. ‘Voorlezen!’, riep ik dan.
Toen ik groter werd, zat ik vaak op de bank met een boek en dan las ik hardop voor. Alleen, had ik het boek vaak op z’n kop.
Welke jurk trek ik aan op jouw boekpresentatie?
12 boekpresentaties bezocht ik dit jaar. Dat vind ik persoonlijk best veel. Voor mij is dat de bekroning van een schrijfcoachingstraject. Ik reis er het land voor door met het openbaar vervoer, trek een mooie jurk aan en zet een hoedje op.
Graag ga ik met de auteur op de foto en neem een gesigneerd boek mee naar huis. De boeken van mijn klanten hebben een eigen plank in mijn boekenkast. Ze zijn allemaal verschillend, je hoort de stem van de auteur en ziet het terug in de cover. Maar de boeken zijn ook een beetje mijn kindjes.
Wat kan een schrijfcoach doen voor jouw boek?
Als schrijfcoach zie ik heel wat boekideeën voorbijkomen. Soms zie ik dan meteen al een plaatje voor me van het eindresultaat, het boek in de schappen. Andere keren blijft het een vaag idee, voor een veel te brede doelgroep. Dan kriebelt het in mij om advies te geven, zodat er een concreet en levensvatbaar boekidee ligt en de schrijver aan de slag kan. Want alleen dan kunnen de lezers straks genieten van deze verhalen of aan de slag met de tips.
Schrijf jij het perfecte boek?
Voor mij ligt een prachtig notitieboek. Op de cover staat een dame in een knalrode jurk. Het boekje glanst. Het roept: schrijf in mij! Dat lijkt me een goed plan. Maar wat? Ga ik het gebruiken voor blogs, voor mijn huidige boek of voor iets anders? Ik doe niets. Het notitieboek is zo mooi. Wat als ik iets verkeerd doe? Herken je dat, die hang naar perfectie?
Is mijn boek wel goed genoeg?
Je bent net gestart met schrijven en worstelt met de structuur van je boek. Of je bent al een tijd aan het schrijven en je ruwe manuscript is zelfs bijna klaar. Je schrijfcoach zegt dat je goed op weg bent. Je leest het nog een keer. De trol op je schouder fluistert:
Het is echt niets. Het is veel te simpel en niemand zit op jouw boek te wachten. Je kunt ook helemaal niet schrijven. En een expert ben je ook niet. De trol schreeuwt nu: Het is natuurlijk ook gewoon zonde van je tijd. Jouw boek komt er nooit. Je stopt acuut met schrijven.
Wil jij een boek schrijven of een boek publiceren?
Afgelopen zaterdag was mijn boekpresentatie. Ik heb nu 3 boeken op mijn naam staan. Ik was vergeten hoe het voelde, maar het blijft bijzonder. Als jij mij volgt, voel jij ook dat verlangen, een boek met jouw naam erop. Je houdt het triomfantelijk voor je op je boekpresentatie, je signeert een stapel boeken en krijgt lovende reacties van de lezers. Hoelang droom je hier al van? Alleen… Droom je nu van een boek schrijven, of van een boek publiceren?
[Lees verder…]
Is een boek schrijven wel een goede beslissing?
Een schrijfcoach die een blog schrijft met deze titel. Zeker weer een instinkertje? Nee hoor, soms is een boek schrijven echt geen goed idee.
Laat ik eerlijk zijn. Ik verdien mijn geld als schrijfcoach en met het begeleiden van het schrijven en promoten van boeken. Maar aanwezig zijn op de boekpresentatie van een klant is mijn ultieme beloning. Dit is het resultaat waar ik voor knok, daar doe ik het voor. Daar heb ik dan natuurlijk wel weer een nieuwe jurk voor nodig 😉
[Lees verder…]
Ik ben niet goed genoeg!
Houd je niet van persoonlijke blogs? Lees dan niet verder! Want dit gaat over mij en misschien ook wel over jou. Ik denk soms: Ik ben niet goed genoeg. Heb jij dat ook? Hoe kun je dan bedenken dat je een boek kunt schrijven? Doe maar gewoon, dat is al gek genoeg. Maar eerst, hoe zit dat met mij?
Lukt het schrijven niet? Stap eens in een hangmat!
Je bent al bij hoofdstuk 6 en het schrijven gaat lekker. Je bent in een flow en als je zo doorgaat, ga je je deadline halen. Maar dan ineens weet je het niet meer. Er is alleen nog maar twijfel. Soms lukt het schrijven niet. Kun je eigenlijk wel schrijven? Wie zit er nu eigenlijk op jouw boek te wachten? Hoe moet je nu verder?
Durf jij de sprong naar je boek te nemen?
Volg je droom
De zee roept van een afstandje naar mij. De golven rollen van links naar rechts en ketsen uit elkaar op het strand. Het geluid vormt zich als een ruisend geheel met de wind, die speelt met mijn oorbel. Mijn jurk wappert rond mijn benen.
Een vochtige ziltige lucht dringt in mijn neus. De geur van leven. En als ik mijn ogen sluit, ruik ik zelfs een vleugje Engelse thee, gevangen door de wind.
Ik start mijn dag met mijn voeten in de zee. Mijn haren gaan overeind, het kippenvel rolt van mijn tenen naar mijn armen. Ja, het is koud. Maar dit is wat ik wil. Ik leef.
