Afgelopen zondag was ik jarig, alweer een jaar voorbij. En wat is er veel gebeurd. En veranderde veel in de wereld en bij mij. Eindelijk kreeg ik een kantoor. Wat was ik blij, een eigen plek, en elke dag zoefde ik naar Soest op mijn stoere fiets. Zelfs aan de regen kon ik wennen, want ik kocht een mooie knalrode regenjas.
Hoera, ik ben een échte ondernemer
Voor mijn werk als dé kleurrijke schrijfcoach kan ik niet zonder mijn laptop. En een pen en schrijfboekje zijn ook handig. Ik lees manuscripten op mijn laptop en geef feedback. Mijn klanten wonen in heel Nederland en soms in het buitenland. Dus meestal spreek ik ze via Skype of telefonisch. Ik kan overal werken of schrijven.
In de voetsporen van je ideale lezer
Mieke staat op het strand en kijkt in de verte. Is dit nu echt het boek dat ze wil schrijven? Maakt ze straks iemand blij met haar boek? Het lijkt zo veel. Waar moet ze beginnen? En als ze klaar is, hoe gaat het dan met uitgeven en boekpromotie?
Waar is hier de nooduitgang?
Ik geef het toe, ik ben niet dol op vliegen. Het is te hoog en ik heb geen controle over de situatie. Maar als je Griekse eilanden wilt bezoeken, dan is het wel de beste optie. Skiathos is klein. We hebben het niet over een vliegveld, maar over een landingstrip.
We vliegen over het water. De wielen klappen uit, de motoren brullen. Ik heb vaker gevlogen, maar als de wielen de grond raken, remt de piloot ongekend hard.
Ben jij een hoogvlieger?
Ik ben een vogelliefhebber. Het gevoel van vrijheid, overzicht en soms hun prachtige gezang. Mijn favoriet is de buizerd, mauwend hoog in de lucht, jagend op een prooi. De zangvogels in mijn tuin, een nestje in mijn pergola en natuurlijk de meeuwen bij de zee. Ik wil zelf ook vrij zijn, vrij in mijn creativiteit en inspiratie.
Dus ik houd van hoogvliegers. Ook bij het schrijven van een boek. Waarom is dat?
Vraag nooit feedback over je boek aan je familie of vrienden
“Je schrijft een boek? Ach tegenwoordig wil iedereen een boek schrijven…”
“Als ik jou was, zou ik de structuur van je boek omgooien…”
” Ik vertel iedereen dat jij een bestseller schrijft! Oh, je wilt dat ik het eerst lees?”
Een ‘vriendin’ riep “Zonde van je tijd” en mijn moeder vond alles wat ik schreef geweldig. Mijn tip voor jou: vraag nooit feedback over je boek aan je familie of vrienden…
Je boek niet publiceren is het veiligst
Ik herken je gevoel, het twijfelen en uitstellen. Want zolang je je boek nog niet in de wereld hebt gezet, ben je veilig. Veilig voor kritiek. Maar als je anderen wilt bereiken met jouw boek, kun je niet in deze fase blijven zitten. Wat nu?
Een boek schrijven gaat over grenzen stellen
Een whatsappje, veel te laat op de avond, van een van mijn nieuwsbrieflezers (abonnees). Ze vraagt of ik ‘even’ naar haar manuscript wil kijken. En een ander verzoek van een ondernemer, die na een gratis boeksessie vraagt of ik ook even feedback wil geven op de structuur van zijn boek. Ik blijf het lastig vinden hoor: grenzen stellen. Maar ik werk er continu aan. Dus vraag ik of mijn klanten eerst een e-mail willen sturen, maak ik een offerte voor manuscriptbeoordeling en stel ik die potentiële klant voor dat hij mij inhuurt voor zijn boekplan.
Kijken, ruiken en proeven voor je boek
Ik zit met een kop thee en een notitieboek aan een picknicktafel. Op de schotel voor mij liggen stukjes chocolade en frambozen. De frambozen glanzen donkerrood. Als ik goed kijk, zie ik elk haartje. Ze zijn licht op mijn tong en sappig als ik erin bijt. Nog lekkerder is de combinatie met chocolade. De geur van verleiding dringt in mijn neusgaten. De verleiding om snel nog meer op te eten. Ik neem de tijd. De chocolade smelt in mijn mond als ik een slokje thee neem. Het is genieten. Ik hoef even niets. De geuren en kleuren brengen herinneringen naar boven en ik schrijf…
[Lees verder…]
Wat is het pad voor jouw boek?
Als natuurliefhebber wandel ik vaak in het bos. Soms met een doel, bijvoorbeeld om de 10000 stappen te halen voor mijn gezondheid, met als stimulans mijn Fitbit. Of de route naar het pannenkoekenrestaurant met mijn dochter. Andere keren loop ik doelloos in het bos, luister ik naar de vogels, of schrijf ik.
